مایل بودن لگن

Pelvic obliquity

تعریف مایل بودن لگن :

این تغییر شکل عبارت است از همسطح نبودن ستیغ خاصره دو طرف با یکدیگر در حالت افقی ، به نظر می رسد هنگامی که عوامل نگه دارنده و پایدار کننده لگن از یک طرف دچار اختلال می گردد موجب چرخش جانبی لگن می شود زیرا یکی از نیروهای نگهدارنده مقدارش کم می شود و یک پتانسیل قوی برای چرخاندن لگن در جهت مخالف خود حول مفصل ران طرف مقابل ایجاد می کند که به منطور مقابله با این گشتاور ، عضلات دور کننده طرف مقابل وارد عمل می شود و با انقباض خود چرخش جانبی لگن خاصره پیشگیری می کند . از این رو در عارضه مایل بودن لگن تقویت عضلات دور کننده ی ران در طرفی که لگن بالاست و ازدیاد انعطاف پذیری عضلات دور کننده طرف مقابل توصیه می شود.

علل :

1- کوتاهی عضلات دور کننده یک پا : موجب افتادگی لگن در همان سمت می شود.

2- کوتاهی عضلات نزدیک کننده یک پا : موجب بالا رفتن لگن در همان سمت می شود.

3- کوتاهی یک پا : اگر طول یک پا کوتاهتر (اعم از کوتاهی ظاهری یا حقیقی) از پای دیگر باشد ، لگن در آن سمت دچار افتادگی می شود.

4- صافی کف پا در یک پا.

عوارض :

1- لنگیدن : فرد در هنگام راه رفتن می لنگد.

2- درد : بر اثر وارد شدن فشارهای غیر طبیعی روی مفاصل ، درد در آنها بروز می کند.

3- انحراف طرفی ستون مهره ها (اسکولیوز): به علت مایل بودن لگن ، انحراف طرفی در ستون مهره ها شکل می گیرد.

تشخیص :

1 – فرد می ایستد و ما ستیغ خاصره را در دو طرف لگن مشخص می کنیم. سپس آنها را با خط کش به هم وصل می کنیم .اگر ستیغ خاصره در یک خط نباشند (نسبت به خط افق ) نشان دهنده لگن مایل است.

2- برای ارزیابی راستای طبیعی لگن خاصره در صفحه فورنتال ، فرد باید در وضعیت طبیعی روی دو پای خود بایستد و در این وضعیت خط ثقل دقیقا از وسط مفصل عانه بگذرد ، در این حالت فاصله این خط تا مرکز ران باید به یک اندازه باشد. فاصله یکسان در دو طرف موجب می شود تا گشتاور ایجاد شده در هر سمت برابر و در جهت خلاف یکدیگر باشد و همچنین به دلیل نیروی وزن به طور یکسان روی دو مفصل ران تقسیم شود.

3-دیدن کفش فرد که یک لنگه کفش نسبت به لنگه دیگر بیشتر سائیده شده است.

4-نشستن چمباتمه که یک لنگه کفش نسبت به لنگه دیگر بیشتر سائیده شده است.

5-تست ترندلنبرگ

حرکات اصلاحی:

1- اگر مایل بودن لگن ،به علت کوتاهی عضلات نزدیک کننده یک پا باشد ، باید حرکات کششی را انجام داد و در کنار آن ، تمرینات تقویتی مربوز به عضلات دور کننده ران در همان پا را انجام داد.

2- اگر مایل بودن لگن به علت کوتاهی عضلات دور کننده یک پا باشد، باید حرکات کششی عضلات نزدیک کننده در همان پا را انجام دهد.

3- اگر مایل بودن لگن مربوط به کوتاهی اندام (پا) است میتوان از انواع بالابر هادر داخل کفش استفاده کرد و اگر میزان کوتاهی پا زیاد باشد با استفاده از اصلاخات داخل کفش و زیر تخت کفش میتوان آن را اصلاح کرد.

تمرینات کششی :

1- سرپا ایستاده ، پایی که لگن آن پایین تر است از جلوی پای دیگر رد کرده و به سمت مخالف خود پرتاب کنید . این حرکت موجب کشش عضلات دور کننده پایی که لگن افتاده است می شود.

2- به حالت طاقباز بخوابید و پایی را که لگن در آن سمت پایین تر است از روی پای دیگر عبور دهید (حرکت قیچی).

3- نشسته ، پاها صاف روی زمین ، پایی را که لگن آن پایین تر است از زانو خم کرده و از روی پای مقابل رد کرده ، کف پا را روی زمین گذاشته و با دست آن پا را از ناحیه زانو به طرف خود بکشید تا در پهلوی پا کشش شدید احساس شود.

4- به حالت طاقباز بخوابید و پایی را که لگن در آن طرف پایین تر قرار گرفته است به پنجه دست مقابل که در کنار بدن به حالت کشیده قرار دارد نزدیک کنید.

تمرینات تقویتی :

1- به پهلو بخوابید در حالتی که سمتی که لگن بالاتر است به سمت بالا باشد در این حالت پا را بالا و پایین بیاورید (با وزنه یا بدون وزنه).

2- در وضعیت ایستاده قرار بگیرید و توپ مدیسین بال را با بیرون پایی که لگن بالاتر قرار دارد حرکت دهید.

3- با لبه خارجی پایی که لگن آن در آن سمت بالاتر قرار دارد به دیوار فشار وارد کنید که موجب تقویت عضلات دور کننده ران همان سمت می شود.

منبع :

غفرانی ، محسن ... حرکات اصلاحی تکمیلی ،اول ، نشر یاران مهر، بامداد کتاب ،صص : 1391